Voor degenen die niet van lezen houden een “tweet”: Whoehoee! Ik heb mijn marathon PR verpulverd met 23 minuten!!: 3:36!
Voor degenen die iets meer willen lezen een kort verslag:
Eerst terug naar het recente verleden
1 januari 2019: Gelukkig Nieuw Jaar! Alleen een minder gelukkig gewicht op de weegschaal. Die dag vierde ik ook mijn 10 jarig jubileum met Com-Firm. Een mooi moment om nieuwe doelen te stellen! Het eerste doel wat ik verzon, was om in 2019 vier marathons te gaan lopen.
In mijn 10 jaar Com-Firm heb ik totaal 6 marathons gelopen. Alle 6 keer had ik een absolute haat-liefde verhouding met deze uitdaging. Het onvoorspelbare van een marathon maakt het altijd weer een spannende en onzekere uitdaging. Mijn eerste actie was om me in te schrijven voor de 25 km van de Midwinter marathon. Als dat goed zou gaan, durfde ik me voor een of meerdere marathons in te schrijven.
Het ging gelukkig goed en vervolgens schreef ik me in februari in voor de Hamburg marathon, Midzomer marathon in Apeldoorn, Boedapest marathon en... de Bagan Temple Marathon in Myanmar.
Kort na deze inschrijvingen kwam Nike ook met twee andere hardloop-evenementen: de Roparun en Hood to Coast Europee. De laatste valt in hetzelfde weekend als de Midzomer, marathon waardoor ik deze heb afgezegd. Voor nu laat ik het hier bij. Genoeg blabla over het recente verleden. Op naar afgelopen zondag.
28 april - De Hamburg Marathon (#7)
Waar veel van jullie waarschijnlijk aan het bijkomen waren van een (lichte) kater van Koningsdag, zat ik met mijn gezin in Hamburg. 7:00 ging het wekkertje en gingen we ons klaarmaken voor de grote dag. Ontbijten, aankleden en de U-Bahn in. De hele week was de voorspelling qua weer rond de 17 graden, droog en af en toe een zonnetje. De dag zelf was het tussen 9 graden, regen en pas na de marathon een zonnetje….Ik hield daarom zo lang mogelijk mijn warme kleding en poncho aan.
Vanuit startvak G gierde de spanning door mijn lichaam. Gelukkig werd ik afgeleid door mijn familie en alle mensen om mee heen met de imposante Heinrich-Hertz toren (moest ik opzoeken hoor) op de achtergrond. Het aftellen was begonnen en 6 minuten naar de start van de elite-runners was het rennen geblazen. Mijn doel was rustig starten en om de 7 km te kijken naar mijn tijd. Vooraf had ik als tijdsdoel 3:42 gesteld. Ik had dit met niemand gedeeld, aangezien het een fors verschil was met mijn PR, namelijk 3:59.
Via St. Pauli, de Reeperbahn en het havendistrict met veel enthousiast publiek langs de weg, voelde ik me goed thuis in Hamburg. Na 7 km liep ik een paar minuten achter op het schema wat ik voor mezelf had opgesteld en besloot mijn tempo te verhogen. Vanwege de regen en kou had ik een petje opgezet en een jasje aan wat de goede bescherming bood. Bij 11 km stond la familia te schreeuwen en te klappen en met wat Lee Towers bewegingen van mijn kant zagen ze dat het goed ging.
Bijna overal was publiek en gaf ik high fives aan de kids langs te weg. Via de Binnenalster en het Stadtpark renden mijn zoontjes bij de 22 en 28 km mee om mij wat geldrinks te geven. Het regende nog steeds en de schoenen sopten daardoor aardig. 's Ochtends had ik het risico genomen om een andere veterstriktechniek toe te passen, wat gelukkig een goed effect had. Bij het Red Bull punt (32 km) hoorde ik opeens door de luidsprekers met een Duits accent: Paul ten Donkelaar aus die Niederlanden! Hier kreeg ik ook weer vleugels van en liep op deze manier lekker door.
Vanaf 35km vond ik het zwaarder worden, ging alles in een vlaag aan me voorbij en focuste ik mij op de laatste loodjes. Net voor de 42 km stonden de boys klaar en legden we de laatste meters samen af. Ik had geen oog meer voor de tijd, maar mijn horloge bevestigde dat ik mijn tijdsdoel had overschreden: 3:36:48! WTF (Wat The Fluitketel)!
Ondersteund door mijn mannen kregen we alledrie een medaille omgehangen. Beetje rekken en strekken (AUAUAUUUU!), een paar stukjes fruit en daarna aan de 0% Krombacher. I f…… did it! WHOEHOOOEEE!