Cheeta's, Wailers, Capetown en (samen)werken

Com-Passie   |   01.05.2012

Molweni (Xhosa voor hallo. Taal van o.a. Nelson Mandela) from Capetown. Wat ik de afgelopen dagen heb meegemaakt, ga ik nooit meer meemaken. Heb je dat ook wel eens gehad dat je op safari gaat en het zo hard regent dat het alarm van de Landcruiser afgaat waardoor alle dieren vluchten, behalve de cheeta’s want die vonden omsingelen wel een goed plan? En dan vervolgens reggaemannen uit Jamaica rond te zien lopen en hen 's avonds een zeer besloten concert te zien geven aan het personeel van het wildreservaat Inverdoorn?

Dit was nog maar de eerste dag van mijn tijd in Kaapstad. Deze beste reggaemannen waren niemand minder dan The Wailers met de legendarisch Aston “Family Man” Barret, verantwoordelijk voor alle basslines van Bob Marley! Ze speelden o.a. Redemption Song en ook mijn verzoek voor No Woman No Cry. De volgende dag gaven ze een benefietconcert in Kaapstad voor de bescherming van neushoorns.

De tweede dag ging ik op ochtendsafari en door de mist zagen we het eerste uur geen dieren, maar uiteindelijk kwamen ze allemaal gezellig te voorschijn: Nico Neushoorn met zijn twee vrouwtjes, Henk en Hilde Hippo, Leo de Leeuw met zijn twee vrouwtjes, de familie zebra, de family Eland etc. Daarna heb ik gezellig gewandeld met Velvet, een cheeta! 

’s Middags ging ik terug naar Kaapstad en ontmoette ik twee andere deelnemers, Paul en Nicole. Samen met Paul’s vrouw Roos gingen we uit eten en daarna de andere deelnemers van het vliegveld halen. Toen de hele posse was aangekomen, reden we met vier huurauto’s naar het hotel en gingen we om na middernacht Kaapstad in. Na een paar biertjes en een potje dubsteppen, lagen we er om vier uur in. De volgende dag zijn we met z’n allen Kaapstad ingegaan waarvan het hoogtepunt de ontmoeting met pinguïns was bij Boulders Beach. ’s Avonds uit eten en daarna wederom lang Long Street in…..

Zondag kregen we een briefing en presentatie van SASDI over de werkweek. Stuart Henry gaf deze prestentatie met een indrukwekkende samenvatting van de geschiedenis van Zuid-Afrika. Grappig detail was dat we dit hadden in het huis van de kapper van Queen Elisabeth. Daarna maakte we kennis met de leden van de SASDI-crew: Stuart, Kissmea, Taryn, Courtnay en Chelsea. 15.00 pakten we de boot naar Robbeneiland. De rondleiding door een ex-gevangene maakte veel indruk. ’s Avonds aten we gezellig in Belgisch restaurant Den Anker aan het Waterfront. Iedereen was erg moe en maandag moesten we om 7.15 al met de auto richting Philippi, dus vroeg naar bed.

Na een bord cruesli begon de werkweek. Aangekomen in Philippi werden we al door het enthousiaste zoontje van de principal Heleen opgewacht. We kregen een briefing over het werk, taakverdeling, veiligheidsinstructies en daarna konden we gaan buffelen. Ik begon in het team wat de als opdracht had het plafond van de babykamer te gaan vernieuwen en alle wanden te schilderen. Door o.a. een lekkage en wat andere problemen ben ik het team die een klaslokaal moest gaan schilderen, gaan helpen. Elk team liep tegen de nodige uitdagingen aan. Gebrek aan materiaal en goed gereedschap leidde ertoe dat het niet zo spoedig verliep als we dachten. Al zingend en fluitend werkten we door. Door het toepassen van Prince2 werden de issues, riscio’s en leerpunten goed in kaart gebracht. ’s Avonds gingen we in het oranje gekleed uit eten, want tenslotte was het Koninginnedag.

Ik ga nu aan mijn tweede bak cruesli beginnen, jarige Ans een drukkie (knuffel) geven en daarna weer links rijdend richting Philippi. Vandaag is het nog relatief rustig, maar woensdag wordt ons werk nog uitdagender, want dan komen de ruim 140 kinderen weer naar school.

Er gaan nog een paar bijzondere dagen aankomen. Het team is echt super en Kaapstad rules. Gotta go now. Sobonana emva kwexeshana (later! ;))