Down-Under in 1997: Australia Rules!
Passie | 13.02.2012
Vandaag is het precies 15 jaar geleden dat ik het vliegtuig naar Australië nam om te gaan "studeren" (lees: levenservaring opdoen) aan de University of South Australia in Adelaide. Eind 2011 gaf ik een presentatie aan IBL en CE studenten op de HEAO en naderhand vroegen er een aantal over hoe het was in Australië. Daarom en het feit dat ik meer over mijn passies zoals reizen wil gaan delen, heb ik hieronder een kort verhaal over die tijd geschreven.
In 1997 studeerde ik IBL aan de HAN. Ja, toen zaten we helaas nog aan de Velperweg, waardoor we genoodzaakt waren om onze (studie)tijd veel op de Korenmarkt door te brengen. Tijdens onze studie moesten we ook een half jaar in het buitenland doorbrengen. Australië was het verst weg en bovendien de eerste keer dat studenten daar naartoe konden gaan. Samen met studiegenoot en sinds die tijd beste vriend, Raymond Linthorst, schreven we ons voor de grap in. Die grap werd echter realiteit, want we werden zowaar geselecteerd. Visa, tickets, etc regelen en let's go downunder! 13 februari vlogen de twee wereldvreemde broekies uut Veenendaal en Twello via Singapore naar Adelaide.
De eerste weken brachten we op een etage in het ziekenhuis door (excl. airco, maar gelukkig was het maar 40 graden), maar na een te gekke introductieweek op Kangaroo Island, gingen we daarna met andere studenten op zoek naar een woning. We belandden in Glenelg, een relaxte badplaats waar we al snel een tweede huis kregen, namelijk de The Grand (de kroeg). We woonden samen met Sandra, een Duitse studente, twee Yankees en twee Vikingen uit Sverige. Daarnaast hadden we een vriendenkring uit de hele wereld.
Qua vakken mochten we zelf kiezen. Naast international marketing management en communication and the media viel mijn keuze ook op "The big questions of existence". Aangezien we zeer goede vrienden waren met West-End Draught en Victoria Bitter, vond ik prima om er af en toe op los te filosoferen. Grappig overigens dat ik met Communication and the Media een essay had geschreven over "The Internet". In die tijd stond internet en email nog maar in de kinderschoenen. Ik kreeg toen zelfs nog handgeschreven brieven. Had ik destijds een idee (Gezichtboek) wat ik had maar verder uitgewerkt…
Naast onze studie leerden we veel over internationale relaties, bierkunde, cultuur en natuur. Ons huis was een zoete inval en bijna dagelijks was er wel volk over de vloer, waarbij er lekker gekookt werd van Mexicaans door Nidia tot hete Zuid-Koreaanse gerechten door Jung-Hee. Jung-Hee kon overigens erg slecht Engels, maar had wel humor. Ik liep een keer met hem over het strand, waar op hij naar de zon wees en vervolgens naar het strand en zei: Sun of a Beach. Ik vierde daar ook mijn 21e verjaardag en maakte daar kennis met 21 wodkashots. En speciaal voor de gelegenheid dronken we er Grolsch bij.
Ook met vele Aussies kregen we een erg goede band. In ons appartement woonden een stel hippies en 's ochtends kwamen ze om half 9 een keer knetterstoned aan de deur: "Wanna go for a barbie this ave?". Vooral van hun relaxte stijl kunnen we hier nog wat leren. Een tijd terug hadden was onze Aussie-vriend, Jack, in Nederland en op Amsterdam Centraal werd hij helemaal gek van al die rennende mensen: "take a train later!" schreeuwde hij nerveus van al dat gehaast. Hij heeft helemaal gelijk. Sinds die tijd ren ik niet meer om een trein te halen.
In de twee weken dat we vakantie hadden, gingen we via de Great Ocean Road naar Melbourne, Canberra en Sydney. Een ongelooflijk mooie ervaring was een wandeling die ik vroeg in de ochtend maakte in the Grampians, waar ik vanuit het hoge gras nieuwsgierig door kangaroos werd aangekeken. De flora en fauna van Australie is sowieso fantastisch en uniek. Waar anders hebben ze koala's, wombats, opossums, kookaburras en cassowaries?
De laatste vier weken gingen we met de Ghan trein van Adelaide naar Alice Springs om daar de Olga's en Uluru te bewonderen. Met een bus vol Aussies en aboriginals reden we in 36 uur naar Cairns. Helaas hadden we geen geld om te gaan scubadiven, maar Cape Tribulation (Where the rainforest meets the reef) was een prachtig alternatief. Daar brachten we een paar dagen door en terug vlogen we via Bangkok en Singapore. In Bangkok had het overigens niet veel gescheeld of ik had Paula geheten, want ik mocht bij een snake/crocodilefarm een wurgslang vasthouden. Nooit een korte broek aantrekken!
En toen waren we van down-under via patpong weer in ons little frogland. Mocht je dit bij toeval lezen en overwegen om voor je studie of gewoon voor de ervaring naar Australië te gaan, kan ik alleen maar zeggen: DOEN!
Reacties