De balans tussen human being & human doing

Com-Firm   |   01.02.2013


Gelukkig nieuwjaar! Als zelfstandig ondernemer heb ik natuurlijk geen 13e maand meer. Daarom ben ik 2013 maar per 1 februari begonnen en heb ik mijzelf januari als 13e maand gegeven. ;)

Niet dat ik vrij was, want ik ben bij Philips aan een nieuw project begonnen. Ik heb echter in januari wel de tijd genomen om nog eens goed terug te blikken op 2012 en vooruit te kijken.

2012 begon voor mij als een onvoorspelbaar vaag jaar maar werd een onvoorstelbaar gaaf jaar! Een jaar met hoogte- en dieptepunten. Maar ook een jaar waar ik meer human doing was dan human being! Iets waar ik dit jaar meer balans in wil gaan brengen.

Het eerste kwartaal had ik nagenoeg geen opdrachten. Dit gaf mij wel de tijd om te werken aan mijn nieuwe website en kennis te maken met nieuwe mensen en bedrijven. Toen ik bij een concrete opdracht werd afgewezen omdat ik niet PRINCE2 gecertificeerd was, besloot ik die certificering maar te gaan halen. Elk nadeel heeft zijn voordeel, want deze afwijzing leidde uiteindelijk tot het hoogtepunt van 2012: de bouwreis naar Kaapstad.

Gelukkig had ik in het 2e kwartaal weer een klus. Ik begon bij het frisse internetbureau Freshheads waar ik een paar projecten begeleidde voor de Hogeschool Utrecht, Stuworld en Werkspot. In die periode slaagde ik ook voor mijn PRINCE2 examens en kon het gelijk in praktijk gaan brengen in de township Philippi in Kaapstad. Dit was al weer mijn 3e Com-passie uitdaging. Een werkelijk onvergetelijke en indrukwekkende ervaring! Check het prachtige filmpje.

Na Philippi ging ik vrijwel direct aan de slag bij Philips voor een aantal projecten. De overgang van Philippi naar Philips was groot, erg groot. Van een township naar een multinational. Van non-profit naar profit, van emotie naar ratio (niet dat er geen emotie is bij Philips, maar op hele andere manieren). Ik had hier veel moeite mee, maar na enige tijd wist ik toch mijn eigen wijze toe te passen en ging ik samenwerken met ervaren professionals aan gave internationale projecten. Iets waar ik veel plezier in heb.

In de familie waren ook mooie hoogtepunten. Ik mocht ceremoniemeester spelen, want mijn zusje en zwager gingen zich nu echt verbinden, di papa en di mama bereikten hun mijlpaal van 40 jaar getrouwd en moeke werd ook nog eens 60 jaar. Het jaarlijkse mannenweekend op het Sziget-festival in Hongarije was ook memorabel. En om meer met mijn creativiteit te doen, deed ik een basisopleiding fotografie aan de Fotovakschool en was de eerste Gave Dingen Doen-sessie in Apeldoorn een feit.

Kortom een onvoorstelbaar gaaf jaar, maar wat een human doing! Ik voel me daar erg goed bij, maar ben ook goed met beide benen op de grond gezet door twee dieptepunten.

Het absolute dieptepunt was er eind september toen mijn vrouw mij midden in de nacht riep en zij onze jongste zoon vasthield. Hij was helemaal verstijft en leek niet meer te ademen. De tijd stond stil, extreme angst en paniek. De vijftien meest verschrikkelijke minuten van 2012 duurden uren! Toen de ambulance kwam, het een koorststuip bleek te zijn en onze Louie weer langzaam terugkwam, was er de gigantische opluchting en ontlading. En ook de geruststelling dat de kans erg klein was dat dit weer kon gebeuren. Helaas gebeurde het 's middags weer. De sirenes waren helaas weer voor ons. Gelukkig kwam het goed, maar de angst gaat nooit meer weg. Deze nare ervaring heeft ons des te meer doen beseffen hoe vergankelijk het leven kan zijn en hoe je moet genieten van het leven met je naasten. Kortom vooral ook human being te zijn.

Een andere dieptepunt vond ik hoe het werk beslag op je kan leggen. Met de vele reistijd en drukke tijden bij Philips ging mijn energiepijl significant omlaag. De afgelopen jaren sportte ik 3 tot 4 keer per week, maar het laatste kwartaal totaal 3 keer! Veel van mijn vrienden en relaties zag ik ook veel minder en bij veel activiteiten liep ik op mijn tandvlees. De kerstvakantie en de 13e maand waren voor mij daarom HET moment om hier wat aan te doen.

Terugblikkend op 2012 deed mij erg realiseren dat ik wel erg een human doing was geworden ipv een human being. En ik weet zeker dat ik niet de enige ben! Toch?

2013 gaat voor mij daarom een jaar worden waar ik meer balans tussen human being en human doing wil hebben. De afgelopen weken ben ik er al redelijk in geslaagd en heb ik vooral veel tijd gemaakt voor mijn familie, sporten en vrienden. Wat het jaar verder gaat brengen, is wederom een verrassing, maar ik heb er weer veel zin in!

In relatie tot human being en human doing heb ik gelijk ook iets laten maken wat ik al een tijd in mijn achterhoofd had en er ook een artikel over geschreven: Just do-be it! featuring Socrates, Plato en Frank Sinatra!

Foto heb ik via Google gevonden en is gemaakt door Thomas Hawk