42195 meters door Amsterdam

Com-Passie   |   20.10.2015

18 Oktober was een zondag om nooit meer te vergeten. Een van de dagen waar ik dit jaar erg naar heb uitgekeken en veel voor heb getraind. 

Helaas waren de 70 trainingen, 810 trainingskilometers en 72252 verbrande calorieën toch te weinig om het doel van onder de vier uur te halen. Mijn eindtijd was 4:18 wat in ieder geval een flinke verbetering ten opzichte van vijf jaar geleden in Tokyo (5:33).

Desondanks ben ik trots op mezelf, Raymond en alle superheroes die de finish streep afgelopen zondag hebben gehaald. Of het nu 8, 21 of 42 km was. Iedereen heeft zich ingezet en zijn/haar grenzen verlegd. 

De dag begon goed, lekker geslapen in het bed en breakfast, rustig ontbeten, douchen, aankleden en samen op ons gemakje richting het Olympisch stadion. Van alle windhoeken en werelddelen kwamen de lopers en supporters en vonden we onze weg het stadion in. De supporters naar de tribune en de lopers het veld op. Files bij de toiletten en een twee soorten blikken: ontspannen en gespannen. 

Ready, set, go!
Fransen, Italianen, Brazilianen en nog 102 nationaliteiten hoorden om 9:30 het pistoolschot en de strijd was begonnen. Tussen 44026 andere mannen en vrouwen liepen we als eerste richting het Vondelpark en bij de 7 en 9 kilometer stonden mijn drie toppers ons aan te moedigen. Mijn hartslag lag vanaf het begin al vrij hoog, wat waarschijnlijk kwam door de spanning, kou en regen. Net voordat ik op de helft was en mijn ouders bij Oudekerk a/d Amstel ons vooruit joelden, kreeg ik nog een boost van energie. 

Na 24 kilometer begon echter de slijtageslag en waren Raymond en ik elkaar helaas uit het oog verloren. Dankzij de vele schreeuwende mensen aan de kant en mijn eigen doorzettingsvermogen ging ik natuurlijk door. Bij 28 stonden mijn toppers er weer en kreeg ik twee extra geldrinks. Bij 30 km probeerde ik nog de 4:00 pacers bij te benen, maar de pap was op en de laatste 12,195 waren erg koud en zwaar. 

Zelfs een persoonlijk aanmoediging van Ronald Plasterk, een groep agenten en andere mensen hielpen steeds maar een paar 100 meter. Het prachtige Rijksmuseum zag ik niet meer en het Vondelpark leek wel 300 km. Toch kwam er licht aan het einde van de tunnel en zag ik het Olympisch stadion opdoemen. Bij binnenkomst rende ik met de laatste energie emotioneel over de finishlijn. 

Kort daarop zag ik Raymond, vrouwlief en mijn mannekes en strompelden we nat en verkleumd naar het B&B. De douche was een verademing! 

Vamos a Barcelona
Als ik een doel stel, wil er ook voor gaan. Daarom ben ik de volgende dag in bed met heel veel spierpijn gaan kijken wat de volgende marathon zou kunnen zijn om een volgende poging te wagen om onder de vier uur te lopen. Gevonden! Een dag voordat ik 40 wordt is de Marathon van Barcelona! Ingeschreven en Com-firmed! 

Voor aap staan
Sinds 2010 probeer ik wat extra aandacht te schenken aan verschillende goede doel en daar ook geld voor in te zamelen. Deze keer deed ik dat voor de orang oetans. Ik wilde mijn relaties echter niet teveel "stalken" en hield het daarom klein qua "campagne". De opbrengst viel erg tegen (452 Euro) waarmee ik mezelf toch wel voor aap voel staan. Teleurstellend en voor mij ook een conclusie dat ik er voorlopig mee stop om nog geld te gaan proberen op te halen voor een goed doel.  

Alleen wie het kleine niet eert is het grote niet weert! Grote dank dus namens de orang oetans aan de volgende toppers: Yvonne, Susanne, Kars, Pauli, Che, Louie, Hetty, Peter, Izabella, Rita, Genevieve, Igor, Bas, Harold, Jeanine, Charlotte, Paul, Marco, anoniem, intoaction, Rob en Willem. En een diepe buiging en dank aan mijn "big five" en altijd trouwe supporters: Tosca, Che en Louie, madre en padre.

 


"Love the life you live,

live the life you love"

Bob Marley


"No Human is Limited"

Eliud Kipchoge